خب اولین اثری که میخوام براتون بذار اولین شعر جناب حافظه که خیلی وقت قبل حفظش کرده بودم .

الا  یا  ایها  الساقی   ادرکاسا  و  ناولها

که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

به بوی نافه ای کآخر صبا زان طره بگشاید

ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دلها

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم

جرس فریاد میدارد که بر بندید محملها

به می سجاده رنگین کن  گرت بیر مغان گوید

که سالک بی خبر نبود ز راه و رسم منزل ها

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل

کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها

همه کارم ز خود کامی به بد نامی کشید آخر

نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل ها

حضوری گر همی خواهی از او غایب نشو حافظ

متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

--------------------------------------------------------

اتمام . روز های خوشی را برایتان آرزومندم .